EENAKTER

EENAKTERDuindagboekgedicht 129
Uitgewerkte I-Phone opname

Verscheidene malen evenaart het duin zijn majestueuze 

generale repetitie. Met fluweel omkleed treedt hij ten tonele, 

een ware acteur die zijn tekst letterlijk uit het hoofd kent.
De staande ovatie aan het laatste glorend licht.

Een enkele vogel een bijrol op de bühne. Zo ontstaat het
encore, het bis dat om vele scènes vraagt. Uiteindelijk valt 

het doek, wordt de zaal verlaten, gaan de spotlights
uit. Zover echter is het nu nog niet.

Er kan gelachen of gehuild 

bij zoveel romantiek – 

Gedicht Elbert Gonggrijp,

Foto @ Conny Lahnstein

PWN duinen Bergen aan Zee,
zaterdag 3 augustus 2019