Monday, October 10, 2011

Mondriaan # 2

Naar Inge Boulonois

Wil laten inkaderen wat zich
uitwaaiert – takken tot
gedachte verheven – enkel
lijnen toebedeeld aan
het minimale.

Bomen zo tot mislukken
gedoemd – een halsstarrig
wezen dat haar eigen
essentie kent: geen
abstracte wereld
waarvan zij zou
moeten spreken.

Zij is echter dan het
doek beschildert – de
strenge formaten
– meer dan de gratie
van het penseel.

Ik kom niet dichterbij
dan dit – wonend tot de
huid van mijn dichten,
dichten tot de hand
van de meester.

Even onmogelijk
– even onwaar.


11 oktober 2011

No comments: