Mogelijkheden te over

Voor A.

Zoals de voet naar de grond reikt – op
het koude laminaat tot houding….

Ik beloof je niets – stilte heeft hier iets
van verschoning – peilloos verlangen
naar een slapende waarheid.

Gedachten verzacht door omstandigheden.
Een voorzichtige poging om te ontwaken
– bij het vallen van een ochtend.

Ik heb je lief, maar met dat absurde – te
staren vanuit mijn ooghoeken naar de verte
– naar meer.

De eerste stappen nog onlogisch – twijfelen
over de juiste plek van het onbekende – te
weten van het eerste brood, het gekookte ei –

Gepelde mandarijnen in hun sap bewaard – te
schillen voor beiden. Niets is af, ook nu niet – de
ochtend moet nog de slaap uit de ogen –

De koffie eigen baas – op volle sterkte. Als ik je
beminnen kan dan vandaag – voorzichtig. Daar
dan tevreden mee zijn, zolang de voorraad strekt.

Treur niet, er staat een dag te beginnen – vogels
in de ban van hun heilig moeten. Ik heb je lief
en streel de rillingen van je huid. Mijn hand

Uitgestrekt naar het jouwe. Ik in alle opzichten
anders – wat jij wilt heeft zachte vingers, een
kusgrage mond, een trefzeker minnen. Laat

Het zwijgen en ons neigen naar het nieuwe – het
bed uit, zonder dralen – thee, koffie, het ontbijt,
zover de voorraad strekt:

Mogelijkheden te over.


29 januari 2012