Project “ Kruisbestuiving “ 072
Als het beelden aannam zou het haar
lijnen overstijgen, ontspruiten uit
gestage dynamiek.
Eerst aarzelend uit het basale, dan
kordaat als wilde zwanen die het
water overstijgen.
Noten ingelegd in de perkamenten
notie van de tijd – kwijtgeraakt in de
notities – zichzelf de trots eigengemaakt
Om luidop te doen klinken –pianoslagen
in het rond totdat het minimale verstomd
– steeds duidelijker van haar eigen plaats.
Steeds meer haast – de ganzen achterna
over oppervlakkig land – wiek na wiek
te slaan op de meesterlijke maat.
De tranen in de ogen – de variatie in deze
heuse serenade die gewillig oren vindt
– open, dicht, aimabel – verstard.
De adem op het laatst – tot rede.
Alkmaar, 20 januari 2012
No comments:
Post a Comment