Het huis waarin ik wilde wonen

Naar schilderij (of foto?) op Facebook

Heeft geen jeugd, tast traag zijn
sluipgang af in het scherpste gras.
Hoe oud de vele rondingen.

In het dragen wil het breekbaar
huis altijd bij je zijn. Hij heeft
zijn afkomst nooit verloochend.

Hier, op deze plek, heb jij, lieve
kleine, levensgroot over hem
gewaakt. Tengere sprieten
onzeker zoekend naar houvast.

Zijn dag was jij. Je laat de teugels
vieren. Hij heeft jou in zijn ogen
altijd liefgehad. Omdat jij dat wilde.

Blindelings wijst hij jouw plek, de
argeloze toekomst in. Waar de weg
loopt groeit leeftijd langzaam
tot beweging.

Beduusd het besef van die
die niet te evenaren ervaring –

23 januari 2013