BRILLIANT TREES 3

Brilliant trees 3

Song David Sylvian op gelijknamig album

Ik bezie de oude bomen. Er is geen besef,
geen enkele aarzeling, geen vrees – in hun
torenhoog besluiten, in hun opwaarts streven
naar het licht – alles weet zich gefilterd tot
een onmiskenbare vrede.

Kan de dood mij vreugde brengen? Ik zie jou
kijken en ervaar jouw laatste liefde – een
samenspel van de zwijgende woorden.
Jij bent er nog, maar misschien voor altijd.

Ik reik naar een onovertroffen hemel, ik grijp
met mijn vingers in de lucht, ik wankel op de tast.

Voelbaar herken ik mijn laatste aarde. Te worden
wie ik eigenlijk was – een kleine moeite, een
laatste ogenblik.

Ik schrijf mijn laatste letters en dicht mij een
nieuw verleden in – een stem verlaten in zijn
laatste klanken – maar helder echoend in
de roeping van zijn vertolker.

Een bloem nabloeiend in het hoogst van haar
zomer – mijn bestaan in de kantlijn van die
diepste overtuiging, naijlend tot in het laatste
diminuendo –

donderdag 16 januari 2014