Autobiografie
Maar
de distels, de wilde peen. Ergens probeert
een voorzichtige zon mijn jakobsladders, een
zoekende hand naar beneden, een glimps
van licht, een nieuwe grijze dag.
een voorzichtige zon mijn jakobsladders, een
zoekende hand naar beneden, een glimps
van licht, een nieuwe grijze dag.
Ik
kan mijzelf hierin elk moment traceren, zolang
ik mijn weg herken, een hele grillige route. Zal dit
ik mijn weg herken, een hele grillige route. Zal dit
immer
hetzelfde? Een kievit aarzelt zo nu en dan
in
zijn wandelgang eenzelfde vraag.
In
de sloten de weerspiegeling van
voortdrijvende wolken, een rimpeling van
voortdrijvende wolken, een rimpeling van
iets
wat daarvoor. Alles met een zekere
bedoeling
mij nooit te vergeten –
Gedicht
+ Foto’s Elbert Gonggrijp,
Alkmaar, wachtkamer fysiotherapie,
Alkmaar, wachtkamer fysiotherapie,
vrijdag
13 juli 2018
No comments:
Post a Comment