MOISTURE

Moisture

Omdat de tuin erom vroeg, later op
de avond, nu hij zich hult in het eindeloze
herhalen van duistere schaduwen, de

zoete geur van opgelucht, van
ademhalende aarde.

Hij ontmoet jou, zijn beste vriend. De
gierzwaluwen doen hun laatste ronde. De
bloemen weten weer wie zij waren.

Alles is dankbaar voor water, ook de
vijver tot de rand gevuld hervind haar ware
gedaante. Waterlelies, blozend in de
knop weer uit hun wiek geschoten
beeldvullend van blad.

Hij is een goede vriend, ik kan gerust
weer slapen, zijn wordt vervolgd gaan
dromen. Er hangt iets van vocht,

iets van nevel.

In het verblekend licht
van een eerste schemer
een brutale merel –

Gedicht + Foto's Elbert Gonggrijp,
tuin Egmond aan den Hoef,
vrijdag 6 juli 2018