SPECIE

Specie

Zoals je stenen loswrikt
van hun specie, gedachten

onttrekt aan hun essentie.

De lucht getuigt vandaag
van iets minder blauw, verlegen
het aandachtige kind, belegen
van jaren de verdorrende
bloemen.

Hoe interpreteer je die
dusdanigheid, een werkelijk
alsof vanonder de melkstolp,

het zelfverkozen geluk dat
liefst alles doet vergeten?

Wat als de gehele wereld zegt

dat ik haar beleving niet beleef

dan enkel de indrukwekkende
feiten een onvolkomen zomer?

 
Bevestig je dan het omgekeerde
als je bevestigt dat je leeft

desondanks, mits, terwijl?

De morgen wil wel, maar met

dat bedeesde van moeizaam

wakker worden.

Ik sluit mij gaarne aan
bij de vorige spreker –

Elbert Gonggrijp,
tuin Egmond aan den Hoef,
zondag 22 juli 2018