REPLICA

Replica

Een stuurloze pen, maar waartoe? Alsof
het geheel buiten mij om, alsof het van boven.

De geduldige tuin zoekt weloverwogen
nerveuze vlinders, het roekeloze
willekeurige. Daar valt niet veel

aan te doen.

Hoe beschrijf je dit zorgvuldig, hij bestaat zo
zonder mij, zoveel uitzicht buiten mij. De hand
de argeloze hand van het schrijven, het oog
het alziend gadeslaand oog.

Zie wat ik heb geschreven, het is zoveel
anders dan ik hem wilde, zoveel gepolijster,
waar zijn de wind, zon, de regen gebleven?
Hij wuift het geluk gedag, terzijde.

Noem het dichterlijke vrijheid. Kijk, dit is
nu ware liefde: woorden netjes tot pure poëzie
rangschikken. Allemaal voor jou, voor later.
Maar het is niemand, niets dan minder –

Gedicht + Foto's Elbert Gonggrijp,
tuin Egmond aan den Hoef,
dinsdag 3 juli 2018

Bruin Blauwtje op Verbena in onze tuin

David, onze tuinkabouter

Verbena tegen onze schuur