BIJZONDER AANGENAAM

Bijzonder aangenaam

Of ik begreep wat jij bedoelde. We zagen weer
die dag verdwijnen in de nacht, warm als een deken,
de gloed op de wangen van het speelse kind.

Het gebeurde heel langzaam, het werd rustig,
het bedaarde, wat ik ervan wist, vogels ergens ver weg,
jij de verdorde grassen in je hand, om te tekenen,
zo oud, zo dood, zo mooi.

Sterven kent vele kanten. Zo stierf ook de wereld,
voor ons, omdat zij het zo wilde. Jij was gek, jij was
liefde, jij was hier, jij speelde het kind en zong
je melodie.

Voorlopig het laatste waarnaar
ik eindeloos had geluisterd
als dat had gekund –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zondag 15 juli 2018
Tekeningen @ Conny Lahnstein - Grassen in de duinen van de Egmonden