ROCOCO

Rococo

De veranderlijke staat van vergeten, dat doet een
tuin. Wat je wilde onthouden gaat geleidelijk aan je
voorbij, groeit weelderiger dan je dacht, verliest
uiteindelijk zijn zomer.

Fleurig is het juiste woord niet. Het kent vele
gedaanten. Geen verlanglijstje houdt stand, hoeveel
uren je ook aan haar dacht, hoe je ook wikte en
woog. Het leven topzwaar van het teveel.

Ik heb van de winter het zwijgen geleerd en vanuit
de zwarte aarde kiemkracht gedacht. Hier is zij dan,
een volslanke dame, een kokette mademoiselle.
Het diep uitgesneden decolleté van eigenliefde.

De verbazing torenhoog bloeiend tot gewoonte,
de kleine jungle van mijn favoriete vierkante
meters. De insecten weten er raad mee, Zij
vergaderen hun inboedel bij elkaar.

Hamerstukken –

Gedicht + Foto's Elbert Gonggrijp,
tuin Egmond aan den Hoef,
maandag 2 juli 2018