Een
oud park
Dit
is een heel oud park als je dat wilt. Voeg er
verlangen
aan toe, bewerk het gedicht met licht
en schaduw, maak er een heel verleden mee.
Kromgebogen zal het je verzuchten over
en schaduw, maak er een heel verleden mee.
Kromgebogen zal het je verzuchten over
blasé
geworden waterlelies.
Lanen
kastanjes ijlend tot de verte. Er is iets
gebeurd,
een breed schouder ophalen. Alles ligt
vast
zolang ik het zeg. Zoals het riet wuift en
de
bladeren ruisen ver vervlogen tijd. Alles
enkel
zoals ik hier nu.
Hoe
je hem zwijgend uitvindt, maar de joelende
kinderen, de uitgelaten honden, de foeragerende
meeuwen. Het kan allemaal weer mooier, het
geeft geen kick. Hij is verdomd zichzelf. Waar
hij vandaan komt laat zich raden.
kinderen, de uitgelaten honden, de foeragerende
meeuwen. Het kan allemaal weer mooier, het
geeft geen kick. Hij is verdomd zichzelf. Waar
hij vandaan komt laat zich raden.
Hij
is aanwezig, maar
leeg zoals jij nu –
leeg zoals jij nu –
Gedicht + Foto's Elbert
Gonggrijp,
park Oosterhout, Alkmaar,
donderdag 5 juli 2018
park Oosterhout, Alkmaar,
donderdag 5 juli 2018
2 comments:
Prachtig!
Dank je wel Renate, ik heb het op de gok naar je toegestuurd om te kijken wat je ervan vond. Ik zit op dit moment niet meer op Facebook, vandaar... Dat komt later wel weer. Eerst de rust en de volledige aandacht op mijn gedichten. Veel bezig met rechtstreekse indrukken zoals de huidige zomer, de omringende natuur en de liefde.... Hartelijke groetjes, ook aan Rita. Als ik er mijn hoofd wat beter bij kan houden ga ik zeker weer naar jullie leuke radioprogramma luisteren...
Post a Comment