Open boek

Open boek

Ik sla de stilte erop na – dat
ik besta uit weinig woorden.
Het geheugen heeft de tijd
vergeten.

Hoe kortstondig duurt de
eeuwigheid? Ik lees mijzelf er
nauwkeurig in terug. Wie mag
ik heden ten dage wel niet zijn?

Een illustratief moment dat
met mijn verbazing geen
gelijke kent – notities in de
kantlijn van mijn wezen.

Ik moet het vinden – steeds
ouder, op het perkament
dat zich niet ongeschonden
weet - vervagend.

Stof tot stof. Wie al terugblikt
zoekt de rug. Wie mij bewaart
zet mij terug. Ik wil nog
even.

21 februari 2013