Stabat Mater 2

Stabat Mater
Componist Palestrina

Geheel onszelf vervuld willen wij
wat oud is achterhalen. Er is de
tijd. In een galmend ademhalen
echoot de kathedraal.

In verre gedachten. Wat legt ons
de liefde op? Een leed, kil en koud,
beslaat glas en lood. Een moeder,
haar zoon beklagend, zal zijn pijn

de hare maken. Wie geeft ons dit
leven door? Een mis, polyfoon.
In gezongen lagen –sopraan, alt,
bas, tenor.

Wij weten van ons huidig spreken.
Ten hemelwaarts of profaan. Het
gebed gebeden. Het geluid draagt
ons na – wie wij ooit waren.

Een devoot verhaal dat zich in
stilte waant. Eeuwig lange
lijnen. Stabat Mater. Waar ik
Palestrina verlaat klinken
laatste zware deuren.

Elbert Gonggrijp,  Heerhugowaard,  5 februari 2013