TWEE SCHETSEN

Twee schetsen
Voor een tuin, een huis, een lief paar en een klein kind

I.

NACHTZICHT

In de schemer een donkere tuin met diepte.
Zomers een plek voor feesten, nu de wezenloze
luwte en de voorbijgaande regen.

Een verbleekte gevallen plastic Flamingo, naast
het erf de bouwvallige stenen.

Ik begrens dit idee met ingehouden gedachten.
Dat dit buiten van zichzelf ooit vredig is en
beloftevol aangenaam.

Met een verleden geen gedaante, stilstand is als
het ware een kortstondige meditatie, een a ha
erlebnis van een onvermoede oorsprong.

De silhouetten van de Coniferen, de Dennen,
en de Berken nors en standvastig van verhaal.

En alles verdwijnt steeds meer in zichzelf tot
een te gissen herinnering, maar dat wist zich
al bij die ene teug van je sigaar.

Een mogelijke theorie en de deuren te sluiten

voor je werkelijk een ander besluit –

II.

HAPPY HOUSE

Vintage en Mc. Donalds vechten om het beeld
terwijl de kleine, het liefste, het olijke wil.

Graffiti knalt van de muur terwijl in dit uur
een kind wordt gebaad en gevoed.

Dit huis ademt, dit verblijf leeft omdat het
liefde in zich heeft, zachtaardige liefde.

Het huis heeft iets ouds, maar het leven
verblijft er jong. Het glundert ervan.

De radio galmt een nieuw geluid. Ik kom
tot eenzelfde besef dat alles zoveel mooier is.

Waarom de lente
af te wachten –

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  dinsdag 9 februari 2016