POGINGEN TOT IETS

POGINGEN TOT IETS

Een hoopvolle lentenotitie

In het omfloerste lentelicht
de omzwervingen van de hommels
en de bijen. Waarom ijdel pogen
de hoop te citeren?

Op het tuinbankje zetelt het
ogenschijnlijk overwegen, verdwaalt
de waarneming bij elke vierkante
centimeter.

Ik weet mijzelf dit beeld steeds

oogluikend een ontluikend beeld,

maar welke willekeurige richting?

Er wil iets worden, een kruipend
potentieel tussen de stenen. Een
armetierig onkruid of een krioelend
insect in het oog.

Een tergend langzame van het
beter te doorgronden, een manier
van willen weten. Iets wat zich voordoet
alvorens je had opgekeken.

Een fragment uit een film die zich

aandient terwijl jij met je hoofd elders,

maar een eensluidend verhaal van
wat ik je eerder net zo gedetailleerd

ontvouwde.

Dat het nauw luistert opdat je er

ooit oren naar hebt het uiteindelijk

te kunnen onthouden –

Elbert Gonggrijp,  Strandpaviljoen “ De Uitkijk “,  Egmond aan Zee,  woensdag 13 april 2016