Wednesday, October 24, 2018

AANHEF

Aanhef
N.a.v. muziek Max Richter
Cassiopeia part 6/edit


Een ochtend die nog moet, een langzaam ontwaken. Er is
een voorzichtige hand tussen de gordijnen, een lichaam dat
zich lui uitrekt voor straks. Er passeert veel in je dromen,
het sluimert, maar geeft achteraf geen enkel teken.

Beneden ontstaat het vanzelfsprekende ontbijt met de slaap
nog in je ogen. Hoe wordt je deze wereld ooit gewaar als de
tijd verwelkt, zo zacht van herfst, een trieste glimlach?
De toevallige wind waaiend door de bomen?

Niets is zeker, alles zoekt een nieuw vandaag, een gezicht,
scherpe lijnen, een zeker begin. Stilte bezit iets virtuoos,
begeleidt de maagdelijke vrede. Er zal een mens aan te
pas moeten komen wil zij worden doorbroken –


Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 25 oktober 2018






2 comments:

Hilly Nicolay said...

Breekbaar mooi zou ik het willen noemen.

Elbert Gonggrijp - dichter (1965) said...

Dit gedicht heb ik heel snel geschreven Hilly, met het langzaam ontwaken van een ochtend voor ogen. Op Facebook is er nogal wat over geschreven. Of vrede virtuoos kon zijn en vrede maagdelijk. Er werd erg in contrasten gedacht. Vrede bestaat bij de gratie van oorlog en vrede is niet maagdelijk. Stilte houdt van zichzelf niets in, virtuoos doet denken aan muziek. Men rollebolde over elkaar heen, ik als lachende derde. Want vrede en stilte staan voor mij op zich en staan aan het begin van alles. Stilte kan als muziek in de oren klinken voor wie enkel lawaai kent en vrede is van zichzelf puur.

Zo, heb ik even gezegd....

Lieve groetjes,

Elbert