MIDDAG
Terwijl de dag ver gevorderd was, de wereld weer klaar
stond voor een goed gesprek, alles weer duidelijk aan het
worden was, zo trof het mij. Het licht dreigde te worden
vergeten, de tuin zocht nog een plek.
stond voor een goed gesprek, alles weer duidelijk aan het
worden was, zo trof het mij. Het licht dreigde te worden
vergeten, de tuin zocht nog een plek.
Het beduidde nog een volle agenda, dingen die je pas
zag als je ze niet vergat. De tuinstoelen verweerd rond
de tafel, het mos op de oude stenen. Als alles voorbij
lijkt te gaan, ja dan, pas dan.
zag als je ze niet vergat. De tuinstoelen verweerd rond
de tafel, het mos op de oude stenen. Als alles voorbij
lijkt te gaan, ja dan, pas dan.
De tijd tikt weg, elke dag weer. Wat geboren wordt
keert uiteindelijk in de moederschoot terug – bloeien
en verwelken. De winter weet ervan en blijft uiterst
geduldig achter – eenzaam en alleen –
keert uiteindelijk in de moederschoot terug – bloeien
en verwelken. De winter weet ervan en blijft uiterst
geduldig achter – eenzaam en alleen –
Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zondag 19 januari 2020
Egmond aan den Hoef,
zondag 19 januari 2020
2 comments:
Het is er en het verdwijnt.
Het was er en het komt terug.
Mooi gedicht.
Lieve Hilly Nicolay,
de wereld ontvouwt zich telkens weer, zal altijd een nieuw begin beginnen. Aarzelend misschien, dat wel. Ik vond het leuk om er een reeks van te maken: ochtend, middag, avond en ik vond die zeer geslaagd... Met de gedichten "Avond "en "Ochtend "heb ik opgetreden tijdens de Gedichtendag 2020 in Alkmaar...
Hartelijke groetjes,
Elbert
Post a Comment