TENSLOTTE

TENSLOTTE
Voor mijn liefste Conny Lahnstein

Toen de dagen vertraagd voorbij gingen, het leven beter
moest beginnen, waar diende jij dan destijds voor? Jij
ging jouw eigen gang, ik doorliep mijn eigen weg,
moest de rest er zelf bij verzinnen

.

Jij had een ander lief, ik liep vertwijfeld rond en wist
niet hoezeer mijn verlangen op realiteit was gestoeld. Ik
zie mij nog lopen langs het strand en de dingen
benoemen – dit is het zand, dit zijn de golven.

Ik had te wachten totdat je overstag ging – jij zwichtte,
wist je zelfverzekerd van ons twee. Had het nooit anders
een makkelijker periode zonder bloed, zweet en tranen?
Ik kijk je dichterbij en blijf mij verbazen.

Misschien is de strijd nog niet gestreden, maar zo erg
als in het verleden kan het nooit bedoeld. Wij hebben
de vrijheid gevoeld, met onze lichamen besloten
dat dit nooit voorbij zou gaan – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 30 januari 2020