EEN RUSTIGE ZONDAG

Een rustige zondag

Een poging voor een stadsgedicht

Muziek van “ The Sundays “

De lucht is leeg, de vogels vergeten te fluiten,

alles ademt stilte, het ontbijt heeft nog de tijd.

Er is zoveel ruimte, er ligt nog zoveel open.

Wij slapen op een oor, wij verwachten niets,

alles is stilte. De gedachten sluimeren,

niets hoeft, het is immers zondag.

De muziek klinkt vaag, het aarzelt een begin,

wij verlangen niets, niets zo rekbaar als deze dag,

deze ochtend, deze langzame uren.

Het maakt niet uit of het de herfst, de winter,

de lente, de zomer. Het kan allemaal nog,

een nieuwe vrede, een schietgebed,

een wandeling langs de eeuwige zee.

Of het kent de geheimzinnige mist,

de druilerige regen, de hoopvolle zon.

Wij zijn dit, wij zijn dit alledaagse begin.

Dus smeer het brood, drink de koffie,

eet het fruit. Wordt langzaam wakker.

Begin voorzichtig de uitnodigende dag.

Niets hoeft, rek je uit. Het is zondag,

Er is zoveel tijd om stil te staan,

er kan zoveel tijd om stilte te worden.

Alles sluimert, de vogels vergeten te fluiten.

Er is belofte in deze ruimte, zoveel kalmte,

er is rust in deze uiteindelijke zondag -

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  woensdag 5 november 2014