ARTICULATIE

Articulatie

Fictief gedicht over de liefde

Hier ligt het, heeft de waarheid de leugen omarmd. Ach, wie

ben je in het echt, heeft het een gezicht, het duister tast het

vragen af, ben je blij, zeg je en ik streel jouw hand, daar

ben je, hier is mijn hart.

Ben jij dat echt, vraag je je af, nu jij mij dichtbij nooit meer
eenzaam bent. Ik ben er niet, maar is dit dan duidelijk genoeg
voor verdriet, heeft het een eigen stem, vindt het ooit de 

uiteindelijke weg.

Ik bestel mijn bier en schrijf op het viltje jouw naam. Hoe spel
je mij opdat ik weer gelezen gevonden word. Ik herinner mij
het vaaglijk antwoord dat ik besta. En dat jij net zo goed
uiteraard.

Niets te zeggen nog, maar de tijd en het besef dat het niets er

ooit toe doet. Ik vind je al was het voor het moment suprême,

als lag ik weer naast je en jij mij op de lippen de liefde. Of er

van weggaan ooit zo sprake –

@ Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  donderdag 19 maart 2015

@ Foto's Elbert Gonggrijp,  augustus 2014