STILLE GETUIGE

Stille getuige

De morgen Merel

Integrale opname Smartphone

Het repeteert zichzelf een ongeluk de innige vrede. Terwijl

alles nog moet, ontvouwt het zich, draalt de morgen, doet het

zich uit de doeken, een baldadige Merel, niets voor ogen,

een duidelijk gissen naar.

Ik heb de wereld niet voor pacht en aarzel de zuinige toekomst.  

Dat jij hier ligt, de onschuldige slaapt terwijl ik een stille getuige,

eenzaam met mijn gedachten, peinzend van weleer.

Ik had je zo duidelijk voor ogen, maar het schemert naar
een vage belofte. Het zingt zich vanzelfsprekend, de lucht

zwanger, de tijd voorlopig, maar voorradig.

Het is een zondag, lui van gestalte, de koffie gedacht uit lege

glazen. Hoe vanuit de dageraad de nieuwe morgen. Ik denk je

alvast thuis tot een glimlach die jij nog niet beseft waarom –

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  zondag 15 maart 2015,  6.06 uur