Friday, April 27, 2018

EENZELFDE LIEDJE II

Eenzelfde liedje G.H. II
Landjuwelen
Antwoord op Gemma “ Het naderend paar “
I-Phone opname


Ook toen wij het voor het zeggen hadden, ook
nu, ook hier. Wij waren niet van onszelf, de liefde
niet oneindig. Wij zouden elkaar spreken en
naar elkaar luisteren. Onophoudelijk, met
onze handen, ogen en woorden.

Een zekere zelfde richting. Het strelen van ons
lichaam. Vanzelfsprekend te zijn als het licht, een
opdoemende morgen, terwijl wij als schimmen
in de mist, eerste lentetekens.

Elkaar te geloven dat het nooit meer ophoudt.
Vergevingsgezind, maar de angst en de woede, het
aarzelen en het stamelen, elkaar hier te ontmoeten
tussen de losgewoelde lakens.

In dit huis de verhalen die ons omringen,
wij die elkaar beminnen, bij elkaar blijven om
te verlangen wat een kus reeds bezegelde –


Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
Vrijdag 27 april 2018







2 comments:

Stanislaus Jaworski said...

Uiteindelijk leerde ik te drijven op de golven, adem te halen wanneer dat kon. Ontspan je als je wil dat de tijd blijft duren, een eeuwigheid blijkt te zijn.

Elbert Gonggrijp - dichter (1965) said...

Mooi gezegd Stanislaus, laat de natuur voor ons een voorbeeld zijn in de schier eindeloze beweging van ontstaan en vergaan...

Hartelijke groetjes,

Elbert