Sediment
Op
de grens van willen en kunnen bevindt zich een
bijna onmogelijke weg terug – het fonkelende water
geslepen door gouden licht – een voortbewegen
met de dwingende souplesse van verschuiven.
bijna onmogelijke weg terug – het fonkelende water
geslepen door gouden licht – een voortbewegen
met de dwingende souplesse van verschuiven.
Fascinerende
taal die zich eindeloos spellen laat
tot herhaling. De stroming etst haar weg, ontlokt
ritme dat zich telkens weerlegt in grenzeloze
ruimte, het oponthoud van eb en vloed.
tot herhaling. De stroming etst haar weg, ontlokt
ritme dat zich telkens weerlegt in grenzeloze
ruimte, het oponthoud van eb en vloed.
Gekerfd
totdat zij zichzelf weer overdoet in haar
grillige belijningen. Ik aanschouwde het en kon niet
grillige belijningen. Ik aanschouwde het en kon niet
anders
dan haar bevindingen te begeren – een
volslagen onbekende die erkenning vraagt –
volslagen onbekende die erkenning vraagt –
Gedicht + Foto Elbert
Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
foto Egmond aan Zee,
Egmond aan den Hoef,
foto Egmond aan Zee,
vrijdag
10 augustus 2018
2 comments:
Die afzetting, zo echt.
Telkens anders mee met het tij.
Fascinerend.
Er is bij diezelfde foto ook een filmpje die het nog interessanter maakt, maar ik heb nog geen mogelijkheid gezien om die erbij te plaatsen. Maar het is enorm fascinerend al die patronen in het water....
Post a Comment