DRAAD

DRAAD

Landjuwelen
Antwoord op Gemma “ Het afgesproken punt “

Misschien dat je haar mist nog voor
je haar bent vergeten – het is een nacht
zoals deze, alles blijft waar het is, maar
je stem, je wezen. Ik kijk en ik kijk te
ver vooruit.

Is het de wind – er is zoveel om voor
te sterven, er kan van alles overgedaan.
Stel dat er een God bestaat, zou ik die
dan kunnen voelen, zou men mijn
naam zoveel later nog over kunnen
doen?

Achterom gekeken was alles mogelijk,
is een keuze werkelijk waar nog voor
je wist dat je haar werkelijk maakte – de
leidraad die een spin van plek naar
plek deed belanden – van hoog
naar laag.

Nog een laatste rimpel in
het verdwijnen – het gordijn,
de vijver, de huiver –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  woensdag 30 november 2016

Fotograaf @ NeVel " Herfstdraden "

KLEIN VERHAAL

KLEIN VERHAAL

Smartphone gedicht

Originele opname

Ritselen zoals een dier dit doet, maar het is de
wind. Na afloop is er altijd wel een verhaal. De
bewolking bestormt de hemel, de wereld
staat altijd in brand.

Vandaag stond er niets in mijn krant, de kleine
dingen gebeurden per ongeluk van zichzelf
zoals ik het niet wilde. Het viel stuk, brak af of
ging net even anders dan gedacht.

Uitendelijk weet het zich uitermate
stilte als ik mij erbij neerleg wat er
aan mankeerde.

De Iep rilde er nog van, het kleine euvel in zijn
gebladerte. De maan ontbrak, het licht zweeg
en ergens het suizen in de onophoudelijke
takken –

Elbert Gonggrijp,  tuin Egmond aan den Hoef, 
woensdag 30 november 2016

Fotograaf onbekend " Clouds in the night "

BESLUITELOOS

BESLUITELOOS

Vanuit een snelgedicht

De morgen moet vanuit het grijze
bewijzen dat ze bestaat. In de Vlier
treft een Merel het ontwakend oog,
vlucht naar waar ik beducht ben,
een heimelijk verboden toegang.

Er klinken vage geruchten bij
de buren, gedempte stemmen,
ingehouden vloeken, geschuif en
gerommel met dingen.

Geen vorst meer aan de grond,
terwijl Mozart’s Lieder het leven
bezingen daar waar het binnen
behaaglijk vertoeven is.

Alles op zijn plaats, nog zoveel
vroegte te overwinnen. Niets dat
zich ertoe verroert, een open
vraag voor wie de weg
niet kende –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  woensdag 30 november 2016

Pasteltekening " Grijze ochtend " @ Paul Peet(2013)

Muziek Mozart " Lieder " Barbara Bonney(Sopraan)  & Geoffrey Parsons(Piano)

LUTTEL

LUTTEL

Daar waar de dag leek te zijn begonnen,
verdronk zij al in haar licht, dempte zij
haar daden. Ik telde de stenen van de
paden en zag hoe de Verbena nog
dacht te bloeien.

Maar ze knakte. Onder de zachte klanken
van Kopland keerde ik onverrichterzake
terug bij de woorden die ik zorgvuldig

mij zonet had toegedacht.

Ze bleven hangen, ze stokten, stierven
onder mijn handen. Ik luisterde nog even
naar ze, maar sloot uiteindelijk het
gedicht zoals de schemer.

Het was af, maar hoe meewarig
legde ik het terzijde – alsof er niets
gebeurde toen ik het schreef,
alsof alles al eens eerder –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  woensdag 30 november 2016

Foto Elbert Gonggrijp, huiskamer bij schemer,  woensdag 30 november 2016

   

KRISTALLIJN

KRISTALLIJN

Kijk: de nacht valt – een mantel van schoonheid,
een onzichtbare wirwar van lijnen rijp, zoveel
onbegrepen toeval, zoveel aaneengeregen
ideeën.

In mijn ogen kleurt alles koud, in de windstilte is
alles gaan liggen. Iemand had dit schoonheid
genoemd. Het voelt als huiver. Zoveel nergens

was er nooit.

Wit wil sereen, maar kortstondig van beeld. Het
ontvouwt zich – ik herinner mij, dit is volgens plan,
dit is de metamorfose van Goethe, maar kan het
ook over.

Er is genoeg ruimte om in weg te ebben, je te
herhalen, aan te vangen. Het ontvouwt zich
in de luwte, hier, in mijn sluipgang, nu je weg
bent, ik mogelijk weg zal gaan.

In de tussentijd gebeurde je mij overal waar
ik je niet zag – het riep me, ik hoorde het niet,
maar het herkende mij – kristallijn het
pogen om te mogen –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  dinsdag 29 november 2016

Foto's Elbert Gonggrijp,  tuin Egmond aan den Hoef,  dinsdag 29 november 2016

Muziek Philip Glass - The Poets Act