LOGICA

LOGICA

Ik orden mijn logica zoals je rozen snoeit of zet haar
netjes weg in schoenendozen van geluk – broos
geworden, maar tastbaar als je weet hebt hoe
onnodig haar te behouden.

Behoedzaam, maar ijzig, zoals een winter dat kan doen,
nu de herfst in slaap dreigt te vallen – niets anders dan wat
er nog voorhanden is – ingebed in geruststellende
gedachten dat zelfs het ergste over gaat.

Al doet de wereld soms van niet. Huiveren is niet altijd
een teken dat je beeft, maar van leven dat zich
een huid heeft en een besef dat het beter is te
schuilen – maar meer om het schuilen zelf.

Ik kan kijken in de nacht wat ik wil – ’s ochtends
blijkt de waarheid een andere jas, kleuriger dan ik
waande. Ik stel mij gerust dat alles wat ik nu heb
te verstaan telkens bij het oude blijft als ik niet
verder reik dan het bestaande.

Dicht bij mijzelf te blijven – verandert niets
dan alles in het oude en omgekeerd
terug in wat ik niet kan veranderen.
Als ik kijk naar het vertrouwde – ook
al weet ik niet waarom –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  woensdag 9 november 2016

Fotografe @ Anja Yelland - " Winter Rose "
Muziek Philip Glass " Freezing "