Vliegden
Ameland gedicht 13.
Ameland gedicht 13.
Binnen
het beeld van het
schijnbaar altijd te blijven
beheerst hij, Grove Den,
wat ik als kind ooit
eerder begeerde.
schijnbaar altijd te blijven
beheerst hij, Grove Den,
wat ik als kind ooit
eerder begeerde.
Stilte,
stilstand, in elk
ogenblik dat mij beklijfde.
ogenblik dat mij beklijfde.
Ga
niet weg, heb de moed,
wees de moeite waard
tot die ene ansichtkaart
jou leek te vereeuwigen.
wees de moeite waard
tot die ene ansichtkaart
jou leek te vereeuwigen.
Zoals
ik nu, uit het raam
gekeken, nu het regent
en ik een raaklijn
aan die vluchtige
gedachte –
gekeken, nu het regent
en ik een raaklijn
aan die vluchtige
gedachte –
No comments:
Post a Comment