AANBLIK

AANBLIK

In alles wat ik bezat, moest ik geluk laten falen, blad laten vallen
in het kille nat van de vlagende regen. Thuis wilde ik, tot glansrijke
daden. Hoezo, bitter? Ik wist je niet beter dan jouw bestaan, jouw
adem, jij zo hier. Waar laat ik dan de liefde, mijn handen?

Hier, waar de wereld in brand, daar, waar ik je – dichterbij dan ik
je had kunnen bedenken. Werkelijker dan sterfte, duidelijker dan
hoe wolken neerslag beduiden. Vluchtiger dan in het voorbijgaan.
Niets belangrijker dan je te verstaan. Ik wilde je meer dan blijven.

Zoals ik mijzelf in triestheid een eigen
naam verkreeg, zo helder, zo guur, maar
zo onherroepelijk overbodig –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  woensdag 2 november 2016

Fotografe @ Els Bax,  " Herfstweer "