AANBLIK
Landjuwelen
Antwoord op Gemma “ Ongemerkt “
Antwoord op Gemma “ Ongemerkt “
Ik
heb het uitzicht leren kijken zoals een tuin, zoals jij
keek, niet om het uitzicht, maar om het denken, zoals
jij dit deed, een gesprek, een dialoog, een overweging,
dat ik ben wat ik dacht te zien.
keek, niet om het uitzicht, maar om het denken, zoals
jij dit deed, een gesprek, een dialoog, een overweging,
dat ik ben wat ik dacht te zien.
Jij
bent dit uitzicht moeder, jij bent dit uitzicht, deze
tuin, dit prevelen, deze dag als alle anderen, maar
een kalme zondag. Het is zo vergankelijk als groei,
tuin, dit prevelen, deze dag als alle anderen, maar
een kalme zondag. Het is zo vergankelijk als groei,
als
leren lezen, als leren begrijpen wat jij bedoelde.
Daaromheen
– niets dan jij was je, in je stoel, de koffie
en die eeuwige sigaret. Jij bent dit niet meer, jij bent zo
verdwenen als mijn kind. Maar het spreekt en het
tekent nog steeds onzichtbaar de tekeningen die
jij prees – om te worden gezien, om te zien
wat ik nog steeds inzie.
en die eeuwige sigaret. Jij bent dit niet meer, jij bent zo
verdwenen als mijn kind. Maar het spreekt en het
tekent nog steeds onzichtbaar de tekeningen die
jij prees – om te worden gezien, om te zien
wat ik nog steeds inzie.
Voor
de rest een blanco vel – een uitzicht dat
dat nog moet, een moeder die nog moet
geweten en dat nimmer doet –
dat nog moet, een moeder die nog moet
geweten en dat nimmer doet –
Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef, zondag 27 november 2016
Foto Elbert Gonggrijp, tuin egmond aan Hoef, zondag 27 november 2016
Rutger Kopland draagt gedicht " Tuin " voor
No comments:
Post a Comment