REQUIEM

REQUIEM

Dat de kleine dingen, dat zij er weer liggen om te
kunnen worden opgeraapt. In de nacht om daar
hulpeloos en niet bij machte. Dat alles vol van
licht ontstaat vanuit duisternis, maar slaapt.

Ook jij, mijn lief. Ook nu het Requiem schalt terwijl
jij het niet zou kunnen horen. Ik ben door Mozart
aangeraakt, zou hij het zelf eender hebben kunnen
doen klinken? Er is geen leegte, er is geen dood.

Maar leven eraan voorbij, zoals ik nu. Dat ik je het
hier schrijf, in deze koude, in dit late uur. Dat ik erover
nadenk, voor even, maar alsof voor altijd. Dat de
kleine dingen dienen te leven, dat zij dienen
te worden opgeraapt.

Dat alles dat daar ligt voor een eigen verhaal, in een
eigen geschiedenis, ook al zijn ze dood nu, nu ik ze
daar heb neergelegd, nu ik ze bekijk en vergeet.
Hoe keek jij, hoe zou Mozart hebben gekeken
toen hij zijn laatste noten schreef?

Niets beweegt, maar wil het. Alsof ik dit had te willen,
maar de stilte en de tijd. Er gebeurt al zoveel van
dit alles, zelfs nu niets beweegt. Maar de kat, de
kat kent zijn plek en likt zich onverschillig in de
wereld alsof alles gebeurt, niets gebeurt.

Hoe sterfelijk en anoniem
achteraf dan ook –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  dinsdag 8 november 2016
Kunstwerk @ Michael Maples " Hollandse Meesters "
Muziek Mozart - Requiem KV 626