VERSCHIL

VERSCHIL

Terwijl ik wacht totdat de wereld mij past,
scharniert zij. Ik vraag je hoe het met je gaat,
wordt jij abstract, past jou het werkwoord
werken het meest. Zo is het niet geweest,
wij verwonderden ons wat zich onder
ogen veronderstelde: de bloemetjes
en de bijtjes.

Hoe aan te haken bij die bladstilte.
De goede bedoelingen liggen voor het
oprapen, het draagt een jas van zomer,
het waait geduld in de geruststellende
bomen, wat was ook al weer de vraag.

We eten aan tafel ons maal en wlllen
elkaar niet vergeten. Het duurt nog even
voor de slaap. Wat heb jij gedaan en ik

gelaten. Ach, de onvoorstelbare tijd
en de krampachtige hand –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  dinsdag 27 juni 2017