ILLUSOIR

ILLUSOIR

Impressie Egmond aan den Hoef bij nacht

Zelfs als het halfduister en mijn meest geliefde de
onbewuste slaap. Ik tast de tuin, ik navigeer de
halsoverkop zwenkingen van de Gierzwaluw, ik
honger naar bloei. Ik overweeg de nacht.

De vijver spiegelt het duister, verwittigt mij de
onpersoonlijke stilte. Op de rand te staan van
een ontluiken dat nog om vragen wacht. Wie
heeft de donderkopjes doen verdwijnen
nu ik zo graag kikkers had doen kwaken?

De hemel verhult zich gaandeweg in purperblauw,
voltrekt sinistere silhouetten. Sluimeren wordt
vergissen welke vormen daadwerkelijk van
enig belang. Alles verdwijnt mettertijd
steeds meer in zichzelf een kans
aanvankelijk te blijven bestaan.

De warmte tempert gematigd het gedempte
gemijmer. Het is een zomer waarin de roddels
verdwijnen zodra je je er niet meer aan hindert.

Ergens een echo een koe of een verlaten auto. In
de ruimte de niet toedoende coördinaten zodra
je de afstanden niet meer kan schatten.

Een zekere vorm van vrede, landelijk en
broeierig van vermoeden, een laatste spurt van
groei na het maaien.

Dat de lantaarns en die ene wanhopige
nachtuil tot zekere prooi. Maar de toekomst
draalt het voorlopige beeld zoals het onbewuste
oog al zijn eerste onrustige dromen –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  zondag 26 juni 2016

Foto Google Afbeeldingen Nacht Wallpaper