Saturday, March 25, 2017

GRAAGTE

GRAAGTE
Duindagboekgedicht 52
Uitgewerkte Smartphone opname


De geveerde sporen van de verijdelde vliegtuigen in een
bijkans heldere lucht. Het duin beleeft zo haar eigen kunde.
Het melodieus kwinkeleren van Boomleeuweriken en de
ratelende roep van een Roodborsttapuit wensen geen
bezoek, zien mij gaarne gaan.

De tijd vluchtig van lente. Glooiend van gebaar voltrekt
zij zich. Wat rest mij dan hetzelfde te proberen? Hoe eenzaam
achtergebleven ook, er wacht iets als hoop. In de heftige
schaduwen het vroege ochtendgloren, meewarig en trots.

De trage vallei tracht haar kansen te keren.
De schrandere meeuwen scheren als zeilschepen
in de hoogte, verdwijnen uiteindelijk uit zicht –



Elbert Gonggrijp,  PWN duinen Bergen aan Zee,  zaterdag 25 maart 2017
Foto's Elbert Gonggrijp,  PWN duinen Bergen aan Zee,  25-03-2017



No comments: