INVENTARIS

INVENTARIS
Voor de liefste

Aan de oppervlakte behoedzaam het bestaansrecht toekennen, een
plattegrond ontwaren. De boeken staan schots en scheef, de nacht geeft
zichzelf een onvoldoende. Er blijft zoveel onzeker om orde in te
lezen. Er moeten degelijker dingen verkozen.

Ik vraag de liefde om een gezicht, een gehele wereld. Het gelaat
verdient coordinaten en de lente dient aangepast. Het kan milder en
ontvankelijker voor ontkiemende vrede.

In de Magnolia al haar broos versterven terwijl het Speenkruid pas
zou. Ik oefen vakkundig mijn letters, maar moet ze nalezen op spelfouten,
op onopgemerkte falsificaties. Hoe eerlijk en oprecht wil de toegenegen
poezie mij haar eerste lessen lezen.

Of ik mij in jou vergis. Daar ligt jouw hand, daar kijkt jouw oog, woelt
een lichaam zich bloot. Ik navigeer mij dichterbij dan ooit. Voorbij de
voorbijgaande dood wil alles nu, hoe naargeestig het biotoop ook.
Het is zachzinnig van onmacht en wat let je.

Aan de oppervlakte oogt de
tijd een onvoorzien era –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  woensdag 15 maart 2017  
Foto @ Andreas Altenburger - Detail van een oude kaart op een wereldbol uit de 18e eeuw