Thursday, September 20, 2018

BRUUSK

Bruusk


Grotesk het gebaar van grillige golven – zeggen: dit
is woelig woedend water, dit maakt een storm razernij,
hier begin ik, daar laat ik het –

in het midden het hoogverhevene na het aarzelen –
witkolkend het neerslaan, het laatste standpunt. Een
aanhoudende zee van ontzag, veel meer te willen
dan oog en oor.

Het vervallen spat stuk voor onze voeten. Een
murmelend bedaren, een danige vergissing, de
zoveelste excuses – sussend tot bellenblazen –


Gedicht + Foto's Elbert Gonggrijp,
Strandpaviljoen “ De Uitkijk “,
Egmond aan Zee,
donderdag 20 september 2018





2 comments:

Hilly Nicolay said...

kon ik maar even naar zee
de wind om de oren
tranen van vreugde op de wangen

misschien vandaag
misschien morgen
stil ik mijn verlangen...

Hilly


-Ik woon heel ver van de zee vandaan. Ik zeil wel vaak op de IJssel en het Ketelmeer.
Als dan de golven wat hoger zijn, lijkt het een beetje of ik op zee ben :)-

Elbert Gonggrijp - dichter (1965) said...

Je moet zeker eens naar Egmond aan Zee komen! De zee is hier prachtig en telkens anders...