STATUS QUO

STATUS QUOIn Memoriam F.H.

In het striemende zwiepen van de takken raakt het zijn
zachte verbuigingen kwijt – het subtiele in verbeten
lettergrepen – zo schilderde jij je een Monet, een
verschrikte reiger lettergrepen in het ijlende
landschap van zijn vlucht.

Goeddunkend naar men zegt – al was het soms inkzwart
de eenvoud van Japanse pennenstreken die jouw lens hetzelfde
betrachtte. Wazig, messcherp of gewenst in vernislagen
sienna gebrand – aanhoudend grazend vee, een
zoveelste bal terzijde gelegd – zoals elk 

onopmerkzaam feit.

De aandacht voor alles wat zo alledaags
weer in schittering op het water hervat terwijl
jij op pad verglijdt – een laatste ademtocht – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
donderdag 13 december 2018
P.S. Fredie moet Fredi zijn...