Buiten bereik

BUITEN BEREIK 

Ode aan mijn onvergetelijke katten

 

Hier liggen laatste aanwijzingen,

een nooit meer aantoonbare dood.
Wat verwaaiende veren, dat wel,
maar de vogel reeds gevlogen. 

Bloed geronnen op de tegels, tussen  
armoedige schaduwen doorgedrongen,
tussen bomen waar gebladerte
geen tegenstand meer bood.

De daders weten zich welhaast
zeker, maar de vraag is hoe en
wanneer is toegegrepen. De ogen
onschuldig van hoogverraad.

Lijdzaam morbide kattenkwaad
tot in duister toe bewogen.
Berekenend weliswaar om het
net zo likkebaardend te vergeten.

Wanneer zal dit voorbij, maar
het instinct aan de nacht en het
weldra opnieuw beginnen –

 

Elbert Gonggrijp,  Heerhugowaard,  vrijdag 15 augustus 2014