Herfsttij

HERFSTTIJ 

Voor mijn vriendin Conny 

Muziek Lisa Gerrard

 

Overal wist ik mij verdwaald, reiziger zonder tijd,
even wijs als mijn aanhoudende twijfel. Noem het
mijn Middeleeuwen. In de schemer de mogelijke
vergissing, de onophoudelijke vraag. Wie je mocht

zijn, waar je was gebleven.   

 Jij bent zo mooi. Jij bent zo prachtig als het licht
dat tussen de wolken ligt, krachtig vastbesloten
of kortstondig uit evenwicht. Ik zal voortdurend
op je wachten. 

Je bent zo op zich, je bent zo ongelooflijk bijzonder
dat ik niet meer zonder, zonder af te vragen waarom.
Het is opmerkelijk gewoon hoe ik naast je deze
weg al die jaren nooit besefte.

Je was er. Je was een stem. Je was een beeld, een
nabeeld. Ik wist wat ik zocht, maar het had geen
naam. Het was echt, had een ziel, mijn ogen
zochten en had het ooit gekund.  

Tussen alle mensen die ene. Ik kon niet
vergeten dat jij dat was. De deur was dicht,
jij maakte hem open. 

Er was een sleutel. Hij paste –

 

Elbert Gonggrijp,  Heerhugowaard,  vrijdag 15 augustus 2014