Simpel

SIMPEL   
Voor mijn lieve vriendin Conny 

Muziek The Blue Nile,  “  Peace at last “

 

Je was absent, maar je had gekund.
Het is druilerig vandaag, alles ligt in
eenzaamheid besloten. Hier verlangt
een nimmer aflatende zondag,
maar de uren liggen monotoon
van wachten. 

De wind waait, het is zoveel winter,
het is een lente, een zomer, een herfst,
een overal  mogelijk beginnend geluk.
Het is een open einde, zo hoogst
waarschijnlijk, het is en blijft
altijd een vraag.  

De bloemen bloeien, de bladeren
verkleuren. Het is aan de tijd om
uiteindelijk te verleppen, te vergaan,
te vallen het grote vergeten in. Het
zoekt niets anders dan in zichzelf
te verdwijnen. 

 Jouw glimlach maakt gelukkig, dat is
een feit.  Ik wil jou nooit meer  kwijt.
Er willen gewillige handen, ik wil jou
zo dichtbij. Ik wil jou zo begrijpen.

Ik zeg je zo te blijven. 

Heb ik je ooit verteld hoe mooi jij in
werkelijkheid voor mij bent? De
atalanta breekt broos op je vinger
maar veronachtzaamt zich niet. 

Hoever zal ik komen als ik opvlieg,
mijn grillen achterna? Geef mij een
duidelijke  reden weg te gaan,

naar het uiteindelijke zonlicht  –

 

Elbert Gonggrijp,  Alkmaar,  maandag 18 augustus 2014