NIETSZEGGEND -

NIETSZEGGEND –

Impressie van een winters “  Oudorperhout “
Uitgewerkte opname Smartphone

Het schaduwlicht van langzaamaan scharrelt over het
geruisloze riet. De molens scholen traag samen langs

de behoudzame vaart. Hun historie standvastig. In hun

wieken het heldhaftig verstarren.

Het is de winterse beleving waarin de zwanen zich
spiegelen op het bevroren water. Ik kan hier eeuwig
duren hoe toekomstige grutto’s ooit blijk zullen geven

van hun onbehouwen broedgedrag.

Het is nog een gokken naar de trek terug. Alles staat
stijf van kou in het dreinende wachten op over en uit.

Maar de stille wenk van een aanstondse koolmees of
de banale gakkende ganzen in twijfel.

Om vanuit een neer te strijken voorlopig de waan thuis

te blijven. Ik wandel mij primair langs geplande paden.

De tegels geplaveid voor een verder weg voorbij wat mij

hier zou zijn beoogd.

Het ligt hier bestorven met stilte onder de zo duidelijk
voorlopige blauwe lucht. De bruggen overbruggen mijn

gepeins, de zon hangt tot het laatst in de kaalte van

de verlangende takken naar meer –

Elbert Gonggrijp,  polder Oudorperhout,  Alkmaar,  donderdag 5 februari 2015


(Foto's door mij ter plekke gemaakt met dezelfde Smartphone waarmee ik hier het gedicht heb ingesproken) 

(YouTube filmpje meer ter illustratie van het licht in een willekeurige polder)