GAUGUIN

GAUGUIN
Tweede Pomgedicht
Voor mijn liefste

De authenticiteit van een kindertaal te schilderen die
van binnenuit gekomen helder voor ogen staat – eenvoudig
van wezen, prehistorisch zonder dat ze hoeft te worden
bewezen – in een natuurlijke primitieve staat. Elders,
in een uitheemse taal.

Jij verstond, beroerde dit in een grof glas in lood. Ik

herhaal in pennenstreken je verre reizen. Moet liefde niet
even hartstochtelijk van avontuur zijn, het mysterie het
mysterie laten, zinderen van ogenblik? Vereenvoudigd
naar ware diepe aard in simpele vlakken en
belijningen?

We moeten ons doorzien om achter de
coulissen te kijken, een vreemd eiland aan
te treffen, het paradijs of de hel te
ontwaren. Verlichte beelden
uit de verf ontstegen.

Hoe kan ik mijzelf ontdekken
als ik jou niet eender voor ogen
had. Wat je denkt valt alsnog
te raden –

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  donderdag 27 juli 2017

Schilderij @ Paul Gauguin - Aha oe fuii?( Waarom ben je jaloers?)

www.pomgedichten.nl