Tuesday, March 20, 2018

BEDRIEGLIJK

BEDRIEGLIJK
Duindagboekgedicht 93
Uitgewerkte I-Phone opname


Van de vogel die ik meende te horen geen enkel spoor:
de Roodborsttapuit, een fervente kwieke zanger. Er bleek
geen ruimte voor, er was onbedoeld publiek. Maar toen men
zich uit het zicht spoedde gaven Boomleeuweriken
repliek in hun vlucht ter aarde.

De lucht openbaarde een samenspel van drijvende
wolkenpartijen, een wisselende combinatie van donker
en licht door de angstkreet van een Graspieper
doorkliefd. In het helle ogenblik van een
ogenschijnlijke lente.

De temperaturen echter ver beneden peil.
Hoe koud deze Maart kon zijn tart elke beleving.
De zon daarentegen een genode gast. Zij
wil wel in ons gretig bivakkeren –


Foto's + gedicht Elbert Gonggrijp,
PWN duinen Bergen aan Zee,
dinsdag 20 maart 2018

Foto Roodborsttapuit @ Birdphoto
Youtube filmpje - Zingende Roodborsttapuit














3 comments:

Unknown said...

Prachtig.

Hilly Nicolay said...

Prachtig natuurgedicht.

(ik ben bezig met een vogelcursus, nog niet zo eenvoudig om ze uit elkaar te houden.)

Elbert Gonggrijp - dichter (1965) said...

Theo Koot,

bedankt weer voor je lieve commentaar. Ik vind het geweldig zoals jij mij volgt

Hilly Nicolay,

ook jij bedankt voor je lieve commentaar. Ikzelf kijk vogels sinds mijn 12e jaar af, maar ben nu meer allround bezig. En dus ook met natuurbeleving via mijn gedichten...

Lieve groetjes aan julllie beiden....