WEZENLIJK

WEZENLIJK
Voor de liefste

Wanneer winter zijn ware aard vertoont, leegte
en stilte gemeengoed zijn. De kern van houden van
is liefde. In alles leeft jouw aandacht, dat alles iets
zou kunnen worden, wij de potentie hebben
iets te willen.

Zoals de aarde verlangt naar de zon, zo smeekt
jouw lichaam het strelen. Ik zou er desnoods over
praten, boeken vol erover schrijven, maar jij vraagt
mij zoveel dichterbij. Het is koud zeg je, vanwaar
prefereer je kilte?

De potentie van het prille leven is de herinnering
om alles steeds anders toch hetzelfde te doen tot ieders
vreugde. Kus me zeg je, laat mij voelen hoe wij zijn
voorbestemd voor het mooie. Gerustgesteld
door zoveel meer.

Bewijzen dat alles anders kan. Er ontluikt een nieuwe
tijd en de dagen lengen. Zullen wij net zo aanvangen, de
trieste gedachten vergeten tot de wereld anders lijkt,
een gedicht wordt uit de aantekeningen die ik
van jou maakte? –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
vrijdag 30 maart 2018