DESONDANKS

Desondanks
Voor mijn liefste

Toen ik in die zomer tussen de bomen mijzelf
een hier en nu bedacht zonder van iemand te dromen
die dichterbij kon wonen dan ooit. Het vergeten
belangrijker dan dit ernstige grote willen
van het houden van.

Juist toen vond ik jou per ongeluk uit, was jij
mijn toeval, een ongedwongen gesprek van onbedoelde
herkenning, zo dichtbij, zo onverwacht, zo onverlangd.
Ik kwam thuis op een onbekende plek, ik kwam je
toevallig tegen toen ik vergat wat ik ooit wilde.

Jij gaf het woorden, een toekomst, een nieuw leven.
Het kon blijkbaar anders, ik was vergeten hoe liefde kon

leven tussen iemand en mij, tussen twee mensen.
Ik had je altijd gewenst, maar het was slechts
een gedachte, een gewaande.

Ik had je nooit gezocht terwijl ik je verlangde. Je
gezicht een veranderlijk landschap waar ik vergeefs
naar tastte. Tot je daar was en ik je uiteindelijk
volledig begreep –

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
woensdag 21 maart 2018 

Foto selfie Conny Lahnstein