OPEN

OPEN
Duindagboekgedicht 117
Uitgewerkte I-Phone opname

Bij het kijken naar die duinen bijvoorbeeld. 

Te bladeren als een open boek. Een gastvrije lente 

die van zichzelf in beginsel nog ondoorgrondelijk
van geluk.

Hier, waar ik ben, zie ik liefde voor ogen 

die geen letters spelt. Ik wil haar leren lezen
in het stilaan proberen van de katjes van
de kruipwilg.

De blauwende lucht betuigt beloftevol
een nieuwe serenade.Wat wordt aangekondigd 

broeit onder de oppervlak. De huid uiterst 

geduldig  – 

Gedicht + Foto Elbert Gonggrijp,
PWN duinen Bergen aan Zee,
maandag 25 fevruari 2019