UITGEZONDERD

UITGEZONDERD

Duindagboekgedicht 114
Uitgewerkte I-Phone opname

Niets gebeurt er, alles is uitzonderlijk zichzelf.
Geen symfonie van geluiden, maar een oeverloze 

verte van mist. Aan het oog onttrokken moeten 

kansen opnieuw beraadslaagd, meningen hervat,
conclusies getrokken. Het duin de grootst 

mogelijke afwezige. 

Alsof hier iets plaats kon vinden. Enkel de twijgen
van de Kruipwilg kleuren hun naarstige bedoeling
zoals de ganzen gakken in een te gissen hemel.
De zee ruist haar onophoudelijkheid zoals ik
mijn voetstap terug zie keren – 

Gedicht + Foto Elbert Gonggrijp,
PWN duinen Bergen aan Zee,
dinsdag 5 februari 2019