ONDANKS

ONDANKS
Voor mijn liefste Conny Lahnstein

Dan uiteindelijk de regen, de wind, grijze wolken bijeen,
de planten nat, de tegels – zijn er eenduidige regels voor
de liefde die ik voeden mag, even zacht en teder liefste?
Ooit kwam ik je tegen bij donderslag, bij heldere hemel,

een zonovergoten glimlach. Jij bracht bloemen voor mij mee
en ik stond perplex te kijken hoe jij spontaan op mijn pad het
antwoord gaf dat ik hevig miste. Had ik steeds weggekeken 

om jou uiteindelijk tegemoet te kunnen treden? 

Daar stond je dan in al jouw overgave, je hunkerde naar wat ik 

je klaarblijkelijk te bieden had. Mijn winter werd spontaan lente 

en de bloemen gingen voor mij open nog voor ik het 

in de gaten had – 

Elbert Gonggrijp,
Egmond aan den Hoef,
zondag 26 mei 2019