BIG ISSUE

BIG ISSUE

Waarom zou ik hier, in het nu, in wat ik gadesla

het gewenste doen geschieden? De tuin wordt er
lang niet minder om, ook al verflenst ze.

Het hoeft niet minder als groter. In het kleine
ontgaat niets, streeft alles nog naar leven en
liefde ook al wordt zij zo trager en ouder.

Niets houdt op zolang zij bestaat. De herfst is
een toevallige vlinder, een libel, een aster wiens
knoppen nog op springen staan.

De tijd vliedt, maar langzaam, voorbij elk kijken.
Dood en verval steeds meer sterfte rijker, maar
stukje bij beetje voor het onoplettend oog.

Ik wil zoveel verder voorbij. Alsof ik zelf eeuwig
van geest en wat weet je daar ooit uiteindelijk van?
Verder dan het gissen blijft een onnozele vraag.

Zal ik gaan of zal ik blijven? De eerste dorre
bladeren, maar spaarzaam in het vallen. Het
duidt iets, maar onbekend over de rand.

Het onvermijdelijke nooit
te zullen begrijpen –

Elbert Gonggrijp,  tuin Egmond aan den hoef,  zondag 25 september 2016

Foto Elbert Gonggrijp, Egmond aan den Hoef,  vrijdag 23 september 2016