STEM XIII

Stem XIII

Het heeft gestortregend vannacht en alles moest weer nat. Ik
begon deze ochtend aarzelend zoals de zon haar grijns
en twijfel.

Wat beduidt hier zwijgen? Ik heb aan jouw sterfbed gezeten
en niets zo overduidelijk gezegd dan niets. Jij gaf het een
ruim voldoende.

Ik wilde meer. Ik wilde destijds meer dan enkel waar te nemen
hoe met jou de gehele wereld verging. Hoe het er ook toe
deed dat ik bleef.

De wolken vertragen hun pas en de wind heeft zich
enigszins in slaap gesust. De bloemen bloeien nog als

nadien alsof niets gebeurde, zoals de vlinders en de

zweefvliegen in beweging.

Ook hier val je nog te volgen, maar heb jij ooit vermoed waar

mijn huidige tijd vertoefde? Je bent een raadsel vluchtig als de

seizoenen, maar ik pluk de vruchten.

Zo dood, zo levend in alle dingen, maar
hoe dit zoals toen juist te benaderen?

Elbert Gonggrijp,  Egmond aan den Hoef,  zondag 20 augustus 2016
Foto Elbert Gonggrijp,  uiterwaarden Zwolle,  2016